شاید تصور عموم از معماری یک بنا، تنها سازه ای معمولی با ظاهری کاملاً قابل پیش بینی باشد اما انواع شگفت انگیزی از بناها وجود دارند که به واسطه ساختار خلاقانه و جذابیت های بصری خود که ریشه در تفکر معماری خاصی دارد در فهرست شاخص ترین آثار معماری دنیا قـرار می گیرند. «موزه هنرهای معاصر مارتا هرفورد« (Martha Herford Museum of Contemporary Art) که در آلمان واقع شده یکی از این سازه ها است. حال با هم بررسی میکنیم که چرا ساختمان موزه مارتا هرفورد دارای جایگاه ویژه ای از لحاظ معماری است.
این مکان در ابتدا یک کارخانه نساجی بود و سپس با تغییر ساختار، کاربری آن عوض و در سال 2005 به مـوزه هنرهای معاصر تبدیل شد.
طراح این اثر فرانک اوون گِری (1929 Frank O. Gehry)، معمار مشهور معاصر آمریکایی-کانادایی است که آن را با پیروی از شیوه ساختارشکنی (Deconstructivism) در معماری پدید آورد.
در کارهای اولیه گِری میتوان تأثیراتی از معماران سوئیس و فـرانسه بهویژه لوکوربوزیه را مشاهده کرد. بهطورکلی در آثار وی نوعی گرایش مجسمهسازانه دیده می شود.
ساختارشکنی در معماری معاصر در تضاد با منطق مدرنیسم است. این سبک از معماری با گذشت سال ها همچنان با تأکید بر شفافیت، حرکت، ویژگی مصالح، استفاده از شیشه و فولاد و سایر متریال زاده ی تکنولوژی الهام بخش معماران پیرو خود است.
همان طور که در تصاویر مشاهده می کنید، گِری در این بنا آجر قرمز را با یک سقف فولادی ضد زنگ درخشان ترکیب کرده است.
ساختمان موزه مجموعه ای از شش بخش استوانه ای است. بر روی سقف هر یک از این قسمت ها حجم های فولادی ساخته شده شکل گل های داخل گلدانی را تداعی می کند که گویی بر روی امواج متلاطم یک دریای طوفانی شناورشده اند.
گردآوری شده توسط تیم طراحی کهن سرام
عالی بود.